De tweede etappe van het Hunze- en Fivelpad voert ons van Kloosterburen naar Warffum. Links van ons, in de verte, de waddendijk. We kronkelen door het landschap, over schelpenpaden en rustige weggetjes, door verstilde dorpen, met kleine arbeiders- woningen zoals bijvoorbeeld Kleine Huisjes en Den Andel. Van toerisme heeft men hier nog nooit gehoord.
Dat geldt niet voor Pieterburen. Het café van Domies Toen (de tuin van de dominee) wordt gerund door vrijwilligers, die de kunst van het cappucino maken verstaan. het is grotendeels handwerk.
Op het kerkhof van Westernieland vinden wij de graven van de robbenjagers Tjark Derks Visser en Jacob Tjarks Visser. Jacob was volgens de overlevering niet alleen robbenjager, maar ook redder in nood. Hij had een ladder tegen zijn huis staan waarmee hij op de schoorsteen kon komen. Op de schoorsteen stond altijd een stoel. Vanuit deze stoel kon hij het wad overzien en zag hij dus ook wanneer een schip was gestrand. In geval van nood ging hij er met een boot op af om de schepelingen te redden.
De wolken stapelen zich als cappucinoschuim. Zo prachtig in die eindeloze Groningse lucht.
We komen aan in Warffum, een vierkante wierde. De grootste van Nederland. Vorig jaar bezochten we hier de pastorie. Nu dwalen we door dit mooie dorp, waar de geraniums voor de ramen staan en de tijd lijkt stil te staan. Rika trakteert op waddengebak, bij Spoorzicht.
Ain Pronkjewail in golden raand
Is Stad en Ommelaand!
RIA WANDELT 