Lingepad -/- 2 kilometer

Vorig jaar liep ik met een aantal mensen van het Genietschap der Kuieraars een drietal etappes van het Lingepad. Dit jaar gaan we twee dagen terug naar de Betuwe om het laatste deel ervan te lopen.

In een jaar tijd kan er veel veranderen. Zo is het Lingepad met het Oeverloperpad opgegaan in het Grote Rivierenpad. Gedeelten van het Lingepad zijn volledig herschreven. Het is een hele puzzel om met het oude boekje en een stapel wijzigingen de route te volgen. Bij station Hemmen-Dodewaard pakken we de draad op. We lopen een stuk langs het spoor en komen op landgoed Hemmen.

Verder gaat de wandeling langs Herveld en Andelst, via landgoed Loenen naar Slijk-Ewijk. Hier overnachten we in Bed & Breakfast “De Remketting”. Samen met Hendrik loop ik nog vijf kilometer door, langs de Waal naar Oosterhout. ’s Avonds dineren we in de Altena. We hebben een geweldige avond. Heerlijk eten, bijzonder gastvrije en servicegerichte bediening.

Na het ontbijt verlaten we de Remketting. We brengen een auto naar het eindpunt en rijden terug naar waar we gister zijn geëindigd, in Oosterhout. Twee keer over de Waalbrug, het schiet niet erg op.
Uiteindelijk wandelen we door een bosrijke omgeving naar de Waaldijk. Aan de overkant ligt Nijmegen. Bijzonder mooi zoals de stad daar aan de overkant van de Waal ligt. Een enorme stortbui barst los. We schuilen onder de spoorbrug, met zicht op de binnenvaartschepen op de Waal. Nadat we koffie hebben gedronken is het opgeklaard en kunnen we zonder regenpakken verder. Dorus krijgt een telefoontje; zijn dochter is geslaagd voor haar eindexamen. Fluitend en licht als een veertje vervolgt hij de wandeling.

Via Beek Ubbergen en Berg en Dal komen we op de Duivelsberg. Daar staat de auto. Het Lingepad eindigt eigenlijk twee kilometer verderop in Wyler. Wij laten het hierbij. Op de Duivelsberg klinken we op het behaalde diploma, op het einde van het Lingepad en op de twee prachtige dagen.

Informatie over B&B De Remketting, klik hier
Tip: Kies voor een arrangement met diner in de Altena.

Lingepad? Maar dit is toch de Waal?

Vanaf Tiel loopt het Lingepad meer langs de Waal dan langs de Linge. In Tiel nemen we even de bus, smokkelen heet dat. Al snel lopen we door de uiterwaarden, soms vlak langs de Waal, soms wat verder er van af. Geen fruitbomen dit keer of het moeten de wat kleinere boomgaarden zijn in de dorpen, waar mensen vaak hobbymatig wat boompjes koesteren. Zo ook de man die ons een kilo kersen verkoopt. De kersen zijn uitzonderlijk goed dit jaar. Donker, sappig, niet te zoet en niet te zuur.

We lopen langs de strenge kerk van IJzendoorn en komen aan in Ochten, waar we een horecastop inlassen en uitkijken over de Waal. Het pad voert verder, door de uiterwaarden naar Dodewaard. De kerk van Dodewaard stamt uit de 11e eeuw. Hoog in de toren is een Romeinse grafsteen ingemetseld. Niemand weet wie dat heeft gedaan en waarom. Misschien een grap. Bouwvakkers zijn altijd in geweest in voor een geintje.
In de kerk van Hien heeft de bevolking in het verleden bij watersnoodrampen regelmatig zijn toevlucht gezocht en gevonden.

Onze wandeling eindigt bij het station Hemmen – Dodewaard, een oud stationnetje dat beelden uit een ver verleden oproept. Ik sluit mijn ogen, in mijn verbeelding zie ik een beambte met pet, spiegelei en fluit. Volgens mij hoor ik daar de stoomtrein komen.

Van Geldermalsen naar Tiel

De vorige keer waren we aan de vroege kant voor de bloesem. Vandaag, 2,5 week later is er al weer van alles uitgebloeid en loopt de bloesemtijd op zijn einde. Het zijn nu nog vooral appelboomgaarden die in bloei staan. Het mooiste zou zijn in de bloesemtijd drie weken je intrek in de Betuwe te nemen. Dat zit er voorlopig niet in, dus genieten we van de dag die voor ons ligt.

We lopen vandaag iets meer bij de Linge vandaan. Dit is het gebied van de grootschalige fruitteelt. Lange rijen laagstam fruitbomen staan als bruidsmeisjes te wachten op het bruidspaar, zo lijkt het. Geen bruidstaart, maar heerlijke Hollandse aardbeiden worden geserveerd, zomaar langs de weg.

In het historische Buren houden we koffiestop. De vestingwerken Buren zijn nog grotendeels intact. Er zijn wallen, muren en een stadspoort; de Culemborgse- of Huizenpoort. Buren mag zich Oranjestad noemen, vanwege de band met de koninklijke familie. Willem van Oranje trouwde er in 1551 met Anna van Buren. Koningin Beatrix en prinks Willem-Alexander zijn hierdoor gravin en graaf van Buren. In Buren stond een van de grootste kastelen van Nederland het Huis Buren, waarvan de laatste bewoner Frederik Hendrik was.

Na de koffie voert de route langs Erichem via Kasteel  Soelen naar Tiel. Langs de route liggen verscheidene oudbetuwse boerderijen met een overstekend dak, waaronder vroeger wagens met landbouwproducten droog konden staan. Kasteel Soelen is tegenwoordig een appartementencomplex, maar aan de buitenkant is daar niets van te zien. Het kasteel werd rond 1640 gebouwd. Bij de Zoelense brug over de Linge is het tijd voor een korte horecastop. Vanaf de brug is het nog een klein stukje naar het station van Tiel. Daar nemen we de trein terug naar Geldermalsen, waar we voor een tweede keer heerlijk dineren bij Eten + Drinken. Een waardige afsluiting van een koninklijke dag.

Lieflijk landschap langs de Linge

Het is een heel gepuzzel om de wandelingen van het Lingepad te lopen als de Betuwe in bloei staat. Op internet kun je de stand van de bloesem volgen bij www. bloesem.info. Toch blijft het een beetje een gok. De bloesem is laat dit jaar. Door de strenge winter en het koude voorjaarsweer bloeit alles ongeveer twee weken later dan vorig jaar. De bloei is deze week voorzichtig begonnen.
Het totale Lingepad is 98 kilometer en loopt van Leerdam naar Nijmegen. Vandaag loop ik met Jantine en Tiny de eerste 21 kilometer, van Leerdam naar Geldermalsen.

We genieten van het vroege voorjaar. Sommige fruitbomen staan uitbundig te bloeien. Het zullen de pruimen- en de perenbomen zijn, voor appelbloesem is het nog te vroeg.  Dat is vooral jammer op de Appeldijk, een lange dijk met aan weerskanten appelbomen. Het moet geweldig zijn om daar te lopen omringd door bloesem.

Het landschap langs de Linge is prachtig. We volgen smalle en soms wat bredere dijkjes, met mooie Betuwse boerderijen en dijkhuisjes. We doorkruisen de schilderachtige stadjes Asperen, Acquoy, Rumpt, Beesd en Tricht. In Acquoy ligt op het kerkhof, naast de scheve toren, mevrouw Pisa begraven. Het is geen grap. In Rumpt kijken we even rond in de strenge kerk. Het voelt er nogal “zwaar”. Er is koffie in Beesd.
Het laatste stuk van onze wandeling loopt over landgoed Mariënwaerdt. Het is er druk. Men maakt zich op voor de grote Rode Kruis wandeltocht van morgen en er is een bruiloft. De bruid is in het zwart gekleed en de bruidegom is nergens te bekennen. Het landschap lijkt meer romantisch dan de bruiloft.
Naast het station van Geldermalsen kun je prima eten. Bij Eten + Drinken ben je in goede handen. Een mooie afsluiting van een mooie dag.